Ruud Streefkerk

In de bermen langs Zweedse wegen kom je ze regelmatig tegen: rendieren in kleine familiegroepjes van zo’n twee tot acht dieren. Ze zijn niet heel schuw, maar voor de zekerheid trekken ze zich toch liever terug tussen de bomen. Het rendier (Rangifer Tarandus) is de grote grazer van de taiga en toendra. Ze leven in kuddes en eten vooral rendiermos, een korstmos, waarin algen en een schimmel een symbiose vormen. Ook ’s winters, als de toendra met sneeuw en ijs bedekt is, weten de rendieren dit met hun hoeven te verwijderen om hun diepvriesmaaltijd te bereiken. Hun voornaamste vijand is de wolf, die vooral de zwakkere dieren grijpt. Het dier wordt al eeuwen om zijn vacht, vlees, melk en als trekdier door de mens gebruikt. Oorspronkelijk kwam het voor in het gehele toendragebied rond de Noordpool, maar in de zuidelijker delen van Scandinavië is het  inmiddels verdwenen. In het noorden daarentegen worden nog door enkele Samische families grootschalig kuddes rendieren gehouden, die op moderne wijze, bijv. met helikopters, bijeengedreven worden in de herfst.