Spanje Een indrukwekkend land met prachtige ruige bergketens, kloven en hoogvlakten,dat ooit tegen Europa aangebotst is.

uit 2020 tot 2023 (klik op de afbeelding om het werk groter te bekijken)
stuur een bericht naar de kunstenaar

Algen Playa del Enguilo 2

2023

Er wordt op dit moment veel onderzoek verricht naar algen in het kader van duurzame oplossingen voor onze milieuproblemen. Algen hebben een aantal voordelen ten opzichte van planten: ze hebben een hoog oliegehalte en zijn erg productief. Ze groeien ook in zout water en kunnen gebruik maken van industriële reststoffen als voedingsbron. Ze kunnen ons biodiesel leveren en wellicht zelfs ons CO2 probleem oplossen. GSBS, Green Sea Bio System werkt bijv. aan een proces waarbij d.m.v. algencultuur  CO2 uit de lucht gehaald wordt. Met behulp van zonne-energie, fotosynthese en een elektromagnetisch veld, wordt koolstof (C) uit de CO2 gebonden en zuurstof (O2) weer aan de omgeving afgegeven. Als de resterende ‘algensoep’ geraffineerd wordt, kunnen de verschillende bestanddelen zoals eiwitten en vetzuren, bruikbaar als voedsel en veevoer, apart gewonnen worden. De olie die overblijft kan dienen als brandstof en om elektriciteit mee op te wekken. Dus algen zijn misschien wel de oplossing van zowel ons voedsel- als ons CO2 probleem.

Amandelboom 7

2023

De amandelboom is een kleine en sierlijke bladverliezende loofboom, die in bergachtige gebieden groeit, tussen 700 en 1700 meter hoogte. De boom gedijt het best op rotsachtige bodem en op zonnige hellingen in een mediterraan klimaat met warme droge zomers en milde, natte winters. De boom wordt gemiddeld 4 tot 10 meter hoog. De jonge twijgen zijn eerst groen, maar worden paars- tot bruinachtig wanneer ze worden blootgesteld aan zonlicht. In hun tweede levensjaar worden de takken grijsachtig. Het bladoppervlak van jonge bladeren heeft aanvankelijk een lichte, zachte beharing die later verdwijnt. De boom bloeit uitbundig in het vroege voorjaar, wanneer de boom nog geen bladeren heeft gevormd. De bloem is wit tot lichtroze, heeft een diameter van 3-5 cm en vijf kroonbladen. De bloem bevat een grote hoeveelheid nectar, waardoor veel insecten -met name bijen- aangetrokken worden, die voor de bestuiving zorgen.

Alquézar 8

2023

Het  dorp Alquézar ligt op een kalkstenen uitloper uit het Eoceen, ten westen van de kloof van de Rio Vero aan de zuidkant van de Pyreneeën. Het ontstond rond een kasteel en een kerk uit 1100. De naam komt van het Arabische Al Qaçr, wat fort of kasteel betekent. Het kasteel werd het belangrijkste verdedigingspunt van de nabijgelegen stad Barbastro. In de omgeving zijn meer dan 60 kalksteengrotten met prehistorische grotschilderingen, wat ertoe geleid heeft dat de regio in 1998 door UNESCO werd uitgeroepen tot werelderfgoed.

Allium 4

2023

In de late zomer is deze uien-bloem wat uitgedroogd. De herkomst van de Allium is onduidelijk, maar waarschijnlijk stamt ze uit Midden-Azië, hoewel daar nooit wilde exemplaren zijn aangetroffen. Uit geschriften van 3000 v.Chr. blijkt dat de ui voor het eerst in Iran, Afghanistan en China en later ook in het oude India verbouwd werd. Vanuit India is het gewas naar Griekenland en Egypte gebracht. In decoraties en hiërogliefen van piramides wordt de ui veelvuldig afgebeeld. De piramidebouwers kregen o.a. uien als voedsel, omdat werd aangenomen dat die fysieke kracht bevorderde en ziekten hielp voorkomen. Uien werden ook in graftombes gelegd, voedsel en medicijn tijdens de reis naar het hiernamaals. De schil werd door zijn structuur gezien als een symbool van de eeuwigheid. Na de introductie door de Romeinen in Europa werd de ui als groente snel populair. In de13e eeuw was er in Londen een levendige handel en werden er zelfs geïmporteerde uien verkocht.

Eikels 1

2022

Een eikel of een aker is de vrucht van een eik. Het is een noot met één, soms twee zaden. De lengte van een eikel varieert tussen de 1 tot 6 cm en is 0,8 tot 4 cm breed. Eikels zijn niet te bewaren omdat ze niet meer dan één seizoen hun kiemkracht behouden. Ze zijn een belangrijk voedsel voor dieren die in de buurt van eiken leven, zoals muizen, eekhoorns, wilde zwijnen, hertachtigen, sommige eenden en andere vogels en zelfs beren. Bij deze dieren bestaat soms 25% van de wintervoorraad uit eikels. Vroeger werden varkens ook gevoerd met eikels (mast), maar voor paarden blijken ze giftig.

Castilië-La Mancha 2

2022

  We zijn hier in het gebied in Spanje dat een belangrijke rol heeeft gespeeld in de wereldberoemde avonturen van Don Quixote. Omringd door de droge, stoffige vlaktes van Castilië-La Mancha ligt het moerasgebied Tablas de Daimiel, het kleinste van de 15 nationale parken in Spanje. Veel bijzondere vogels floreren in deze wetlands, ook flamingo’s worden hier regelmatig gespot. Daarmee is dit beschermde vogelgebied een favoriete bestemming voor vogelaars. Er zijn drie wandelroutes door het drassige natuurgebied, langs een aaneenschakeling van houten bruggen, uitkijkpunten en vogelhutten. Zo zijn de vele vogels en hun nesten van dichtbij te observeren.

Bron del Rio Ebro 2

2022

In een klein bosmeertje vol eenden welt prachtig turquoise getint water op. We zijn hier bij de bron van de Ebro in Fontibre in het Cantabrisch gebergte van Noord Spanje, zo’n 880 meter boven zeeniveau, nabij Reinosa. Fontibre verwijst naar het Latijnse Fontes Iberis, de Ebro is dus tevens de naamgever van het Iberisch Schiereiland. Maar hoewel deze plek tot voor kort werd aangemerkt als de bron (‘nacimiento’) van de Ebro, worden tegenwoordig de bronnen van de Hijar, zo’n 27 km verderop bij de Pico de Tres Mares op een hoogte van 1980 m als de echte bron van de Ebro beschouwd. Stroomafwaarts ligt de Rioja wijnstreek en leveren grote waterkrachtcentrales circa de helft van de hydro-electricitetit van Spanje. Bij de monding in de Middelandse Zee heeft de rivier tenslotte een grote delta van bijna 8000 ha gevormd, het belangrijkste wetland in Catalonië, een ‘volière’ waar meer dan honderdduizend vogels van wel driehonderd soorten samenkomen. .

Bron Cuervo 6

2022

Het is najaar, toch nog maar even de bron van de rivier de Cuervo (Nacimiento del Río Cuervo) bezoeken, gelegen in een enclave vol prachtige watervallen in het Cuenca gebergte in Castilla la Mancha in Spanje. Het heeft hevig geregend en hoe meer regen er valt, hoe groter de watervallen zijn. Bovendien vind je er door de overvloed aan neerslag en de grote hoogte veel soorten fauna en flora, waaronder 19 soorten wilde orchideeën, die in andere streken van Spanje niet voorkomen.

Vlinderpop 10

2021

Tijdens haar leven legt een vlindervrouwtje zoveel mogelijk eitjes, maar van elke honderd eitjes vinden tussen de 95 en 99 individuen de dood voordat ze zelf aan paren en het afzetten van eitjes toekomen. De overige 1 tot 5% overleeft en dat is voldoende om de volgende generatie veilig te stellen. Bij hun laatste vervelling stropen de rupsen hun laatste huidje af en veranderen in een pop. Dit kunnen ze hangend aan een tak of blad doen, maar veel rupsen verlaten hun waardplant om zich op- of in de grond of in de strooisellaag te verpoppen. Er zijn ook soorten die zichzelf vasthechten aan de waardplant, waartoe ze een zijdeachtige cocon spinnen, zoals bijv. de zijderups. Het lijkt alsof de pop dood is, hij hangt aan de stengel en beweegt zich niet. Toch kunnen ze wel degelijk een teken van leven geven, als je ze aanraakt gaan ze met hun achterlijf bewegen en sommige maken een ratelend geluid. Binnenin de pop wordt de rups omgebouwd tot vlinder. Hoe dit precies gaat is nog niet bekend, maar zeker is dat bijna alle lichaamsdelen van de rups worden afgebroken. Uit deze stoffen wordt de vlinder opgebouwd.

Vlinder 18

2021

De Atlasvlinder (Attacus atlas) behoort tot de familie der Nachtpauwogen en komt voor in grote delen van Zuidoost-Azië. Ze kunnen een vleugelspanwijdte bereiken van zo’n 25 cm en zijn daarmee een van de allergrootste vlinders ter wereld. De vleugels, met een complex patroon van kleuren en vlakken, kunnen variëren van geelbruin tot kastanjebruin en bordeauxrood. Aan de uitstekende punt is een slangenkop te zien, die ook gebruikt wordt ter verdediging. Doordat het dier vaak in vlindertuinen wordt gekweekt, is er veel bekend over levenswijze en ontwikkeling. De rupsen zijn groen met hier en daar een roodgekleurde vlek. Ze eten grote hoeveelheden bladeren van verscheidene soorten planten. De volwassen vlinder daarentegen heeft geen ontwikkelde monddelen en neemt gedurende haar leven geen voedsel meer op. De vlinder vliegt met een trage vleugelslag. Bij eIke neerwaartse slag van de kolossale vleugels wordt het lichaam de hoogte ingeworpen, waarvan een zeer hoekige vlucht het gevolg is. Maar elke vlucht vergt veel energie en kan dagen kosten van hun korte leven van 1 of 2 weken.Dus sparen ze energie door zo min mogelijk te vliegen. Het wijfje verlaat gewoonlijk zelfs de boom niet, van welks gastvrijheid zij als rups heeft genoten.

Atienza 9

2021

Vanuit het dorp Atienza, kijken we uit over de provincie Guadalajara in midden Spanje. Hier heb je het gevoel dat geologische processen uit de oertijd nog duidelijk zichtbaar zijn in het landschap. Tijdens het late Eoceen ontstonden op het Iberisch Schiereiland  de hoofdlijnen van het huidige bergreliëf. In die turbulente periode vonden enorme tektonische z.g. pop-up en pop-down aardverschuivingen plaats van materiaal uit eerdere geologische perioden. Tijdens het ontstaan  van deze voornamelijk NW-ZO gerichte reliëfs, wordt een reeks waterbekkens afgescheiden, die mergel, klei en kalksteen verzamelen, maar die tenslotte verstopt raken met kalksteen. Hierna ondergaat het schiereiland nog een reeks stijgingen en dalingen die het hele massief naar het Westen doen kantelen. Door deze kanteling konden de ontstane binnenmeren weer leeglopen en ontstond er een intense erosie  van de eerder genoemde sedimenten.

Arroyo de la Susana 9

2021

We zijn hier in Andalusië, in het zuiden van Spanje. De eerste beschaving die zich hier vestigde na de Neanderthalers en de Cro-Magnon-mens was de Foenicische. Toch troffen de Foeniciërs een reeds ontwikkelde Iberische cultuur aan, gegroeid uit Neolithische stammen afkomstig uit Afrika. In de IJzertijd leefden hier de Turdetani, die zich vermengden met Kelten en met Grieken die het noordoosten van Spanje koloniseerden. Rond 500 v.Chr. vielen Carthagers het gebied binnen. Zij bleven in Spanje hangen en verstevigden hun greep op het gebied, zonder dat het kwam tot daadwerkelijke annexatie. Daarna was Andalusië het laatste bolwerk van de Moren, tot ze in 1492 werden verdreven. Maar Moorse architectuur treffen we er nog volop aan. Tenslotte werd het Andalusische dialect  de basis van het Spaans dat in heel Latijns Amerika wordt gesproken, vanwege de rol die Sevilla speelde in de 16e en 17e eeuw als poort naar de Spaanse kolonies in Amerika.

Mirador del Lirio 2

2021

De Mirador del Lirio is een strategisch uitkijkpunt in Zuid-Spanje. Een immense zandsteenmassa die op 400 m hoogte boven de vallei van de rivier de Guadiana Menor, een belangrijke zijrivier van de Guadalquivir, hangt. Er is een groot contrast in het landschap waar we op uitkijken. We zien een woestijnlandschap, voornamelijk veroorzaakt door landbouw en veeteelt en een gebrek aan neerslag. Daarentegen is het zicht op de groene vallei waardoorheen de rivier meandert tussen populieren en olijfbomen, spectaculair. In de verte zien we het natuurpark van de Sierras de Cazorla, waarvan de zuidelijke grens wordt gevormd door deze rivier.

Coll de Nargó 12

2021

De bomen kleuren rood, oranje en geel. Het is najaar in de buurt van het dorp Coll de Nargó op de dunbevolkte hoogvlakte van Urgell in Noord Spanje. Coll de Nargó viert zijn belangrijkste festival op 25 juli, het feest van Sint Jacob, San Jaime oftewel Santiago. Sint Jacob was een belangrijke apostel (en naar verluidt neef) van Jesus, oorspronkelijk visser op het meer van Galilea samen met zijn broer Johannes, vandaar zijn attribuut: de Jakobus-schelp. Hij is patroonheilige van Spanje omdat hij het land gekerstend zou hebben. Santiago de Compostella, waar zijn graf gevonden zou zijn is een bekend Spaans pelgrimsoord. De heilige is schutspatroon van soldaten, ruiters en krijgers, arbeiders, lastendragers, hoedenmakers, bont- en pelswerkers, kousenmakers, bewakers, kettingsmeden, apothekers en drogisten, dierenartsen en natuurlijk pelgrims.

Arroyo de la Susana 3

2021

We zijn in Arroyo de la Susana, in een warm gedeelte van het Spaanse binnenland. Ik ben getroffen door de dwergstruikjes die hier groeien, half uitgedroogd, waardoor het groen verandert in geel en paars. Het is de Spaanse Brem. Dat hij hier overal groeit is niet zo vreemd, want hij kan goed tegen zomerse hitte maar ook tegen vorst (zelfs tot -20°) en houdt van een droge tot vochthoudende, zandige bodem. Hij is geschikt voor warme plekken, zoals beschutte (dak)tuinen op het zuiden of dicht bij bebouwing en goed te combineren met rotstuin-planten.

Abella de la Conca 1

2021

Abella de la Conca, is een klein, oud en perfect bewaard gebleven dorp verscholen in de Catalaanse Pyreneeën. Er zijn geen winkels of cafés en dat vormt mede de schoonheid van het dorp. Een ding valt er wel te doen: klimmen! Rondom het dorp is een reeks van kalksteen rotswanden, soms overhangend en voorzien van allerlei bijzondere hoeken met veel verticale klimmogelijkheden. Er zijn routes voor iedereen en voor elk seizoen. Er is dan ook een klimmers-lodge voor bezoekers van deze zeer unieke bestemming: de Eco-Refugi is de enig beschikbare accommodatie in het dorp, met privékamers, een gemeenschappelijke keuken, yogaruimte, bibliotheek en eetkamer.  

Allium 3

2020

In de late zomer is deze uien-bloem wat uitgedroogd. De herkomst van de Allium is onduidelijk, maar waarschijnlijk stamt ze uit Midden-Azië, hoewel daar nooit wilde exemplaren zijn aangetroffen. Uit geschriften van 3000 v.Chr. blijkt dat de ui voor het eerst in Iran, Afghanistan en China en later ook in het oude India verbouwd werd. Vanuit India is het gewas naar Griekenland en Egypte gebracht. In decoraties en hiërogliefen van piramides wordt de ui veelvuldig afgebeeld. De piramidebouwers kregen o.a. uien als voedsel, omdat werd aangenomen dat die fysieke kracht bevorderde en ziekten hielp voorkomen. Uien werden ook in graftombes gelegd, voedsel en medicijn tijdens de reis naar het hiernamaals. De schil werd door zijn structuur gezien als een symbool van de eeuwigheid. Na de introductie door de Romeinen in Europa werd de ui als groente snel populair. In de13e eeuw was er in Londen een levendige handel en werden er zelfs geïmporteerde uien verkocht.

Arroyo de la Susana 10

2020

We zijn hier in Andalusië, in het zuiden van Spanje. Andalusië is met zo’n 8 à 9 miljoen inwoners, een van de grootste regio’s qua inwonertal. Arroyo betekent beek of kreek, maar zo te zien heeft hier al lange tijd geen water meer doorheen gestroomd. Ooit hebben de Romeinen en de Moren hier een bloeiperiode gehad, maar daar is op deze plek niets meer van terug te vinden. Het is heet en droog en de weg is slecht, maar toch bezit dit land een grote schoonheid.

Bohonal 5

2020

We zij hier in Bohonal de Ibor in de Extremadura, een heet en droog gebied in het zuidwesten van Spanje. Toch is dit ook het stroomgebied van de rivier de Taag (Tajo) die in het noordoosten van Spanje (tussen Teruel en Cuenca) op 1590 m hoogte ontspringt. De rivier heeft een lengte van ruim 1000 km en is daarmee de langste rivier van het schiereiland. Hij stroomt in westelijke richting en vormt even, gedurende 60 km, de grens tussen Spanje en Portugal, voor hij als de Tejo Portugal instroomt. Bij het Portugese Santarém kan er over de Taag worden gevaren en is er al getijdenwerking vanuit de Atlantische Oceaan. Tenslotte mondt de rivier voor Lissabon uit  in een estuarium, dat een belangrijke natuurlijke haven, maar ook een waardevol natuurgebied vormt.

Catalonië 3

2020

Langzaam kronkelt de weg omhoog door de vallei richting de Coll de Bóixols in Catalonië. Om de weg aan te leggen zijn stukken van de berg afgeslagen, waardoor in de bochten van de weg deze structuur ontstaan is. Catalonië heeft een inwonertal van meer dan 7,5 miljoen inwoners, waarvan de overgrote meerderheid bestaat uit Catalanen. De regio heeft een sterk ontwikkelde eigen identiteit en door een statuut van autonomie werd zij erkend als natie binnen het land Spanje. Maar sinds een eenzijdige onafhankelijkheidsverklaring door de Generalitat de Catalunya in oktober 2017 is deze autonomie onderwerp van een geschil met de Spaanse regering.