Kroatie
Kroatie
uit 2021 tot 2023
(klik op de afbeelding om het werk groter te bekijken)
stuur een bericht naar de kunstenaar
Tribanj, Kroatië 1
2023De avondlucht kleurt rood boven de Adriatische kust in de buurt van Tribanj. Het vroegste bewijs van menselijke aanwezigheid is hier te vinden in diverse grotten. Maar met de komst van de Liburniërs tijdens de ijzertijd, werden die verlaten als primaire nederzettingen. In plaats daarvan bouwden de Liburniërs versterkte heuvelforten Het heuvelfort Tribnjina bijv. staat op 330 meter boven zeeniveau en domineert zo de omgeving. De oude nederzetting werd aan de westkant beschermd door een kloof en aan de noord-, oost- en zuidkant door verdedigingsmuren. De Liburniërs begroeven hun doden in Tumuli, grafheuvels van aarde en stenen, die in grote delen van de wereld gevonden worden.
Prizna 5
2023We zijn hier vanuit het binnenland van Kroatië door Het Nationaal Park ‘Noordelijke Velebit’ naar de kust gereden, ter hoogte van het eiland Krk. De Noordelijke Velebit is een spannend en ruig berggebied, bekend om zijn botanische rijkdom en een uitzonderlijk uitzicht over de Adriatische zee. Eenmaal aan de kust namen we een lifter mee die een lekke band had, een jongen die rond de Adriatische zee wilde fietsen en dan met de boot naar Italië oversteken. Maar nadat we zijn fiets met veel moeite in de auto hadden gehesen, bleek al gauw dat hij verwachtte dat wij hem langs de kustweg zo’n 140 km zuidwaarts zouden brengen tot waar de veerboot afvoer. Maar we hebben hem halverwege afgezet en zodoende belandden we hier bij Prizna tegenover het eiland Pag.
Gologorica 6
2022Het Joegoslavische schiereiland Istrië wordt ook wel verdeeld in Bijela Istrië: de witte bergtoppen, Siva Istrië: het grijze vruchtbare binnenland en Crvena Istrië: het bloedrode gebied vlak bij de kustlijn. Aan de noordkant wordt Istrië beschermd door de Alpen en het eigen hoger gelegen binnenland. Het heeft een Mediterraan klimaat met droge en warme zomers. De Adriatische zee zorgt voor een aangenaam klimaat, met temperaturen tussen 26°C in aug. en zo’n 11°C in maart. ‘s Winters brengt de ‘Bora’ koud en helder weer vanuit het noorden, maar bevriezing komt zelfs in de kleine ondiepe baaien weinig voor. In de zomer brengt de ‘Jugo’ vanuit het zuiden regen en blaast de ‘Mistral’ een zomerbries vanuit het binnenland naar de zee. Na WO II werd het overgrote deel van Istrië toegewezen aan Joegoslavië. In 1944-’45 werden veel mensen het slachtoffer van wraak- en zuiveringsacties door Tito-partizanen. Veelal Italianen die van collaboratie tijdens de z.g.Italiaanse bezetting beschuldigd werden. Iedereen die een functie in dienst van het voormalige staatsgezag had bekleed viel daar in principe onder.
Dennenboom Savudrija 2
2022Dennenboom SavAan de kust van het schiereiland Istrië in voormalig Joegoslavië, staan de dennenbomen tot aan de kustlijn. De naam Istrië komt van Histri, een Illyrisch-Indo-Europes volk dat het westen van het Balkansschiereiland bewoonde, zo genoemd door de Romeinse historicus Strabo als de bewoners van deze landstreek. De Romeinen beschreven hen als een woeste stam van piraten, voor wie de rotsige kust een natuurlijke bescherming bood. In 117 v.Chr., na twee oorlogen, wisten de Romeinen deze stam onder hun gezag te brengen. udrija 2
Cape Lako 8
2022Hoewel het net wat droog is na een frisse dag vol regen (de parkeerplaats bij de camping staat onder water), maken we een strandwandeling langs de Adriatische Kust bij Savudrija in Kroatië en creëren met de laatste wolkenflarden na de regenbui zelf maar een fraaie zonsondergang
Cape Lako 3
2022We zijn aangekomen bij Savudrija op het schiereiland Istrië in Kroatië en kamperen een nachtje op een camping in een dennenbos aan de Adriatische Zee met, naar het schijnt dikwijls een mooi uitzicht op oogstrelende zonsondergangen. Het lijkt wel een reclamespot, maar toen wij hier aankwamen was het koud en nat. Gelukkig werd het in de avond droog, zodat wij toch nog een strandwandeling langs de kust konden maken. Het schuim spoelt over de her en der liggende, glimmende rotsen en lost zich langzaam weer op in zee.
Prizna 7
2022We zijn hier vanuit het binnenland van Kroatië door Het Nationaal Park ‘Noordelijke Velebit’ naar de kust gereden, ter hoogte van het eiland Krk. De Noordelijke Velebit is een spannend en ruig berggebied, bekend om zijn botanische rijkdom en een uitzonderlijk uitzicht over de Adriatische zee. Eenmaal aan de kust namen we een lifter mee die een lekke band had, een jongen die rond de Adriatische zee wilde fietsen en dan met de boot naar Italië oversteken. Maar nadat we zijn fiets met veel moeite in de auto hadden gehesen, bleek al gauw dat hij verwachtte dat wij hem langs de kustweg zo’n 140 km zuidwaarts zouden brengen tot waar de veerboot afvoer. Maar we hebben hem halverwege afgezet en zodoende belandden we hier bij Prizna tegenover het eiland Pag.
Olive Gardens of Lun 14
2021Lun is een dorpje op het uiterste noordpuntje van het eiland Pag in Kroatië. Op Pag waan je je in een maanlanschap, maar dan ineens sta je midden in een uitgestrekte olijfboomgaard, die duizenden oude olijfbomen bevat, waaronder een exemplaar, waarvan wordt beweerd dat hij 2000 jaar oud is en een andere die 1600 jaar oud zou zijn. De bevolking leeft voornamelijk van toeristische activiteiten in de zomermaanden, zoals B&B en restaurantjes. Maar behalve de olijven, wordt er ook nog gevist, er worden schapen gehouden en druiven geteeld waarvan een witte wijn, de Žutica, wordt geperst.
Miškovići 3
2021Dit is een dorpje op Pag, een eiland in de Adriatische Zee, dat behoort bij Kroatië. Het eiland is zo’n 60 km lang en 2 tot 10 km breed en het telt tegen de 8.000 inwoners. Aan de oostkant van het eiland heeft Pag een vaste oeververbinding met het vasteland met de brug Paški Most. Het eiland oogt als een maanlandschap, maar toch grazen er op Pag ruim 40.000 schapen en is het eiland befaamd om zijn schapenkaas, de paški sir: Verder is zoutwinning een belangrijke inkomstenbron, de voornaamste zoutproducent van Kroatië is Solana Pag.
Paški most 12
2021Vanaf het vasteland van Kroatië zijn we over de Pag-brug gereden, in het Kroatisch Paški Most genoemd. De brug is 301 meter lang en 9 meter breed en heeft een 201 meter lange boog op een hoogte van 35 meter boven de Adriatische zee. Door zijn ligging heeft hij te maken met sterke windstoten, vooral tijdens de z.g. Bora, een snijdend koude valwind die hier kan optreden. Gedurende de bouw stormde het vier maanden lang met windsnelheden van 8 op de Schaal van Beaufort. De brug werd geopend op 17 november 1968, en is sindsdien een belangrijk en nuttig stuk infrastructuur gebleken voor de ontwikkeling van het eiland Pag.
Pag 5
2021Vanaf de heuvel heb je hier uitzicht op het Kroatische stadje Pag, op het eiland met dezelfde naam in de Adriatische Zee. Het eiland doet denken aan een soort van maanlandschap in helder zeewater. Het heeft een stenige ondergrond met hier en daar oude olijfboomgaarden. Zoutwinning is een belangrijke inkomstenbron en er lopen ruim 40.000 schapen rond op het eiland. Het is dan ook befaamd om zijn schapenkaas: Paški Sir:
Tribanj, Kroatië 4
2021De avondlucht kleurt rood boven de Adriatische kust in de buurt van Tribanj. Het vroegste bewijs van menselijke aanwezigheid is hier te vinden in diverse grotten. Maar met de komst van de Liburniërs tijdens de ijzertijd, werden die verlaten als primaire nederzettingen. In plaats daarvan bouwden de Liburniërs versterkte heuvelforten Het heuvelfort Tribnjina bijv. staat op 330 meter boven zeeniveau en domineert zo de omgeving. De oude nederzetting werd aan de westkant beschermd door een kloof en aan de noord-, oost- en zuidkant door verdedigingsmuren. De Liburniërs begroeven hun doden in Tumuli, grafheuvels van aarde en stenen, die in grote delen van de wereld gevonden worden.
Senj, Kroatië 2
2021Vanuit het binnenland van Kroatië bereiken we de stad Senj aan de Adriatische kust, een plek die al bewoond is sinds de prehistorie. In Griekse documenten uit de 4e eeuw voor Chr. wordt al een nederzetting van de Illyrische stam de Lapydes genoemd op deze plek. En 200 jaar later was Senia een bloeiende Romeinse stad in de provincie Dalmatië, die door hen werd gebruikt als bolwerk tegen de Illyriërs. Na de val van het Romeinse Rijk, in de 7e eeuw na Christus, vestigden de Avaren en de Kroaten zich hier. Vanaf 1470 werd de stad belegerd door binnenvallende Ottomaanse en Venetiaanse troepen. De oorlogen met de Ottomanen duurden tot ver in de 17e eeuw. Gedurende deze tijd leefden de Uskokken in Senj. Zij hadden kleine eenheden soldaten die zich met snelle roeiboten verplaatsten, wat zeer effectief bleek te zijn. Maar na een conflict met Venetië werden de Uskoks in 1617 verdreven uit het gebied.