Ruud Streefkerk

Historisch gezien heeft de bouw van blokhutten zijn wortels in Scandinavië en Oost-Europa. De basisvorm van logconstructie werd later in Amerika geïmporteerd. De eerste boomstamconstructies werden waarschijnlijk gebouwd in de bronstijd (15e eeuw voor Chr.). In de Middeleeuwen werden blokhutten als roerend goed beschouwd. De gebouwen werden simpelweg ontmanteld, naar een nieuwe locatie vervoerd en weer in elkaar gezet. Want met het juiste gereedschap en de beschikbaarheid  van grote rechte boomstammen (grenen en sparren) kan een gezin binnen enkele dagen en in elk weer of seizoen een blokhut opbouwen. Ze worden meestal gebouwd zonder het gebruik van spijkers en ontlenen hun stabiliteit dus aan eenvoudige stapeling, met slechts enkele verbindingen van houtpluggen voor versterking. Veel oude steden in het noorden van Scandinavië bestonden uitsluitend uit blokhutten. Tegenwoordig is de bouw van moderne blokhutten als recreatiewoningen een volledig ontwikkelde bedrijfstak in Finland en Zweden.