Deze vergeten appel is met ons mee op reis geweest naar het noordelijkste puntje van Noorwegen, maar onderweg niet opgegeten, en tenslotte weer thuis in de fruitschaal beland. Hij is in de zomer klein begonnen en daarna gegroeid en rijp geworden, mooi van kleur, glanzend en strak in zijn vel. Maar inmiddels is hij een beetje uitgedroogd.
Wat doe ik ermee? Vindt hij de weg naar de composthoop, of zal ik hem verder gaan volgen? Ik besluit het tweede te doen: ik ga hem vastleggen. Langzaam droogt hij verder uit en dag na dag maak ik er een werk van.